توضیحات

بی سولفات سدیم نام نمک اسیدی غیر آلی است که به صورت پودر یا کریستال سفید موجود است و بوی آن شبیه گوگرد است. این ماده شیمیایی با نام های دیگری مانند سنگ ترش یا هیدروژن سولفات سدیم نیز شناخته می شود. این ترکیب معدنی کاربردهای متنوعی دارد و می تواند به طور گسترده در کاربردهای مختلف برای کاهش اسیدیته استفاده شود. دو نوع رایج این نمک معدنی خشک یا مونوهیدرات هستند.

خواص فیزیکی و شیمیایی بی سولفات سدیم:

همانطور که گفته شد سنگ ترش نوعی نمک از خانواده اسید سولفوریک است و می توان آن را سولفات هیدروژن نامید. مهمترین خواص فیزیکی و شیمیایی این ماده را می توان در جدول زیر خلاصه کرد:

سنتز و تولید بی سولفات سدیم:

به طور کلی دو روش برای سنتز بی سولفات سدیم وجود دارد که در زیر به آنها اشاره می کنیم:

در روش اول توسط دو ماده اسید سولفوریک و هیدروکسید سدیم انجام می شود. با انجام واکنش بین این دو ماده سنگ ترش و مقداری آب تشکیل می شود.
در روش دوم، کلرید سدیم با اسید سولفوریک واکنش داده و محصول مورد نظر با اسید کلریدریک تشکیل می شود. این نمک در واکنش های مختلفی تشکیل می شود، می توان آن را از واکنش نمک های دیگر با اسید سولفوریک تولید کرد.

موارد مصرف بی سولفات سدیم:

از مهمترین کاربردهای این ماده می توان به موارد زیر اشاره کرد:

سنگ ترش می تواند به عنوان یک فعال کننده در فرآیندهای پلیمریزاسیون استفاده شود.
در صنایع غذایی، یک افزودنی غذایی می تواند فساد مواد غذایی را به تاخیر بیندازد.
از این ماده شیمیایی در صنایع شیمیایی در نقش کاهنده و برای تصفیه و جداسازی کتون ها نیز استفاده می شود.
این نمک عموماً در صنعت چرم سازی برای چربی زدایی پوست استفاده می شود.
در صنعت تصفیه آب می توان از آن برای کلر زدایی آب استفاده کرد.
از این ماده معدنی می توان به عنوان منبع تولید دی اکسید گوگرد استفاده کرد.
همچنین به عنوان یک افزودنی در تولید محصولات پاک کننده و ضد عفونی کننده استفاده می شود.

خطرات بی سولفات سدیم:

در برخی موارد، این ماده می تواند باعث تحریک یا سوزش شدید پوست شود. در صورت تماس این محصول با پوست باید حداقل به مدت پانزده دقیقه با آب فراوان شسته شود. سپس لباس های حاوی آلاینده ها را باید درآورید و دوباره شست.
در صورت تماس چشم ها با سنگ ترش، ابتدا باید با آب فراوان شسته و سپس با هشدارهای پزشکی مشورت شود.
در صورت استنشاق سنگ ترش باید دهان خود را بشویید و یک یا دو لیوان آب به فرد بدهید و سپس به نکات ایمنی مراجعه کنید.
حمل و نقل و ذخیره سازی:
بهتر است این مواد را در جای خشک و خنک و دور از حرارت نگهداری کنید. همچنین بهتر است انباری برای این مواد با تهویه مناسب داشته باشید.