اوره (46-0-0) یا Urea معمولاً کمترین هزینه را برای هر پوند نیتروژن در مقایسه با سایر کودهای نیتروژن تک عنصری دارد. با این حال، اوره تحت دگرگونی‌های شیمیایی منحصربه‌فردی در صورت اعمال مزرعه می‌شود و در صورت عدم رعایت شیوه‌های مدیریتی خاص، تلفات شدیدی در کارایی ایجاد می‌شود. هدف از این برگه اطلاعات، توصیف مختصر تحولات اوره و پیشنهاد چگونگی حفظ اوره-N با مدیریت مناسب در این زمینه است.

مانند بیشتر کودهای نیتروژن تجاری، Urea از آمونیاک بی آب (NH3) تولید می شود. آنالیز بالای اوره – 46% نیتروژن – دلیل اصلی قیمت پایین این نوع کود نیتروژن است. هزینه حمل و نقل و ذخیره سازی و جابجایی همگی کمتر از کودهای شیمیایی  با آنالیز پایین تر مانند نیترات آمونیوم (34-0-0) یا سولفات آمونیوم (21-0-0) است.

کود اوره

فرآیند طبیعی اوره

هنگامی که میدان اعمال می شود، اوره به بی کربنات آمونیوم تبدیل می شود. این یک فرآیند طبیعی ناشی از فعالیت آنزیم Urea آز است. از نظر شیمیایی واکنش به این صورت است:

(NH2)CO + 2H2O ))) NH4HCO3 + OH-

این واکنش شیمیایی پس از حل شدن اوره در آب صورت می گیرد و در حدود 48 ساعت در شرایط مزرعه کامل می شود. محلول آبی که در آن واکنش انجام می شود دارای pH قلیایی است، تا 8.5، و آمونیوم (NH4+) تمایل به تبدیل به گاز آمونیاک (NH3) دارد. این گاز در صورت عدم محافظت در هوا تبخیر می شود.

این مواد که روی سطح خاک یا شاخ و برگ گیاه قرار می گیرد، اگر ظرف چند ساعت پس از کاربرد محافظت نشود، ممکن است از 50 تا 90 درصد نیتروژن خود را به عنوان آمونیاک از دست بدهد.

حفظ اوره-N

اگر واکنش اوره به NH4 در خاک انجام شود، نیتروژن به عنوان آمونیوم قابل تبادل در مجتمع تبادل خاک جذب می‌شود و در صورت عدم تلفات گاز آمونیاک در هوا اندکی اتفاق می‌افتد. بنابراین، کلید حفظ نیتروژن کود اوره، قرار دادن Urea در خاک است و نه صرفاً در خاک.

ادغام Urea در خاک به روش های مختلفی انجام می شود. از آنجایی که اوره کاملاً محلول در آب است، هنگامی که روی سطح خاک اعمال می شود، می توان آن را با آب آبیاری یا بارندگی به پایین منتقل کرد، اگر یکی یا دیگری بلافاصله پس از کوددهی اتفاق بیفتد. همچنین، اوره را می توان بلافاصله پخش و شخم زد. و اوره را می توان به خاک تزریق کرد یا باند کرد.

بندکشی یا تزریق خاک معمولاً با یک محصول تثبیت شده مانند مرتع امکان پذیر نیست. تحت این شرایط کود نیتروژن انتخابی یا نیترات آمونیوم، سولفات آمونیوم، یا یکی از فسفات های آمونیومی (به عنوان مثال 11-52-0) خواهد بود.

Urea به تنهایی یا در ترکیب با سایر کودها استفاده می شود. این به صورت دانه های جامد و در محلول آب موجود است. دومی شامل مخلوط 50-50 اوره و نیترات آمونیوم است که با نام های تجاری مختلف فروخته می شود و 32٪ نیتروژن تضمین شده است (32-0-0).

تبدیلUrea به NH4 صرف نظر از اینکه شکل نیتروژن دیگری یا عنصر کودی دیگری در کود وجود داشته باشد، انجام می شود.

اوره

خلاصه

Urea یک نوع کود نیتروژن ارزان قیمت است. این به دلیل ترکیب نیتروژن بالا و در نتیجه هزینه های کم حمل و نقل و ذخیره سازی آن است. زمانی که در برنامه حاصلخیزی خاک فقط نیتروژن مورد نیاز است، اوره ممکن است کود انتخابی باشد.

Urea در حدود 48 ساعت پس از کاربرد مزرعه به بی کربنات آمونیوم تبدیل می شود. نیتروژن در این شکل تمایل دارد به عنوان گاز آمونیاک در هوا تبخیر شود. این ریسک سرمایه‌گذاری کود بی فایده  را می‌توان با اطمینان از اینکه اوره وارد خاک می‌شود و فقط روی سطح خاک یا شاخ و برگ‌های محصول باقی نمی‌ماند، به حداقل رساند یا از بین برد. این را می توان با آبیاری در اوره انجام داد.

با شخم زدن بلافاصله پس از برنامه پخش سطحی. یا با چسباندن یا تزریق مستقیم Urea به خاک.