09011653010
نقطه جوش اتانوئیک اسید چقدر است؟ نقطه جوش اسید اتانوئیک 118.1 درجه سانتیگراد است. این بدان معنی است که ترکیب در این دما تبخیر می شود و از مایع به گاز تبدیل می شود. دمایی که در آن فشار بخار اتانوئیک اسید با فشار استاندارد اتمسفر برابر است. در اینجا چیزهایی وجود دارد که می توانند نقطه جوش اتانوئیک اسید را تغییر دهند.
چگونه فشار حلال بر نقطه جوش اتانوئیک اسید تأثیر می گذارد؟
به طور کلی، هنگامی که یک املاح به حلال اضافه می شود، نقطه جوش حلال کاهش می یابد. اتانوئیک اسید خود از نظر فنی یک حلال در نظر گرفته می شود زیرا بسیاری از مواد شیمیایی دیگر را حل می کند. بنابراین انتظار می رود افزودن اتانوئیک اسید به آب یا هر مایع دیگری دمایی را که در آن فشار بخار اسید اتانوئیک و آن مایع برابر است کاهش دهد. اسید اتانوئیک همچنین در اسیدهای دیگر مانند اسید هیدروکلریک و اسید سولفوریک حل می شود و نقطه جوش را کاهش می دهد.
درجه حرارت
هر چه دمای یک مایع بیشتر باشد، فشار بخار بالاتر است. این بدان معناست که مایعات داغتر در فشار معین فشار بخار بیشتری نسبت به مایعات سردتر خواهند داشت. به طور کلی افزایش دما باعث افزایش فشار بخار و در نتیجه افزایش نقطه جوش می شود. اسید اتانولیک در ارتفاعات بالاتر نقطه جوش بالاتری دارد زیرا فشار اتمسفر کمتر است.
نیروهای بین مولکولی
نقطه جوش یک مایع نیز با قدرت نیروهای بین مولکولی بین مولکول ها تعیین می شود. هر چه نیروها قوی تر باشند، نقطه جوش بالاتر است. اتانوئیک اسید نیروهای بین مولکولی بسیار ضعیفی دارد و بنابراین نقطه جوش نسبتاً پایینی دارد. افزودن ترکیبات دیگری که نیروهای بین مولکولی قوی تری دارند، مانند آب، نقطه جوش را افزایش می دهد. نیروهای بین مولکولی نیز دلیل حل شدن اسید اتانوئیک در مایعات دیگر است. هرچه نیروهای بین مولکولی بین اتانوئیک اسید و مایع دیگر بیشتر باشد، محلول تر می شود.
تغییر حالت
از آنجایی که نقطه جوش مربوط به فشار بخار است، تغییر حالت ها باعث تغییر نقطه جوش نیز می شود. به عنوان مثال، جوشاندن اتانوئیک اسید در دمای اتاق زمان بسیار طولانی خواهد داشت. اما از آنجایی که نقطه جوش آب بسیار بالاتر از اسید اتانوئیک است، هنگامی که آب به جوش آمد، بخار کافی تولید می کند تا به سرعت حالت را به حالت گازی تغییر دهد.
کاتالیزور
افزودن کاتالیزورها همچنین می تواند نقطه جوش مایع را کاهش دهد. کاتالیزورها موادی هستند که یک واکنش شیمیایی را سرعت می بخشند اما در این فرآیند مصرف نمی شوند. نقطه جوش اتانوئیک اسید را می توان با افزودن کاتالیزورهایی مانند پودر روی یا آلومینیوم کاهش داد. این به این دلیل است که وجود یک کاتالیزور انرژی فعال سازی مورد نیاز برای انجام یک واکنش را کاهش می دهد تا واکنش سریعتر اتفاق بیفتد.
وزن مولکولی
هر چه وزن مولکولی بیشتر باشد، انرژی بیشتری برای شکستن نیروهای بین مولکولی بین مولکول ها لازم است. این بدان معنی است که هر چه وزن مولکولی بالاتر باشد، نقطه جوش بالاتر است. نقطه جوش نسبتا پایین است زیرا وزن مولکولی آن بسیار کم است. اگر وزن مولکولی افزایش یابد، نقطه جوش نیز افزایش می یابد.
تمرکز
نقطه جوش نیز می تواند تحت تأثیر غلظت باشد. هر چه غلظت یک ترکیب در یک حلال بیشتر باشد، نقطه جوش آن بالاتر خواهد بود. این به این دلیل است که افزایش غلظت تعداد مولکول های موجود در یک حجم معین را افزایش می دهد، به این معنی که برهمکنش های بیشتری بین مولکول ها وجود دارد (نیروهای بین مولکولی). بنابراین جدا شدن از یکدیگر و تبخیر شدن برای آنها دشوارتر می شود.
قطبیت
نقطه جوش اتانوئیک اسید نیز تحت تأثیر قطبیت حلال است. به طور کلی، هرچه یک حلال قطبی تر باشد، راحت تر تبخیر می شود و نقطه جوش آن کمتر می شود. اسید اتانوئیک فقط در 118.1 درجه سانتیگراد در حلال های غیر قطبی مانند سیکلهگزان، هگزان ها و تتراکلرید کربن می جوشد. در حلال‌های قطبی مانند اتانول و استون، اسید اتانوئیک در دمای بسیار پایین‌تری یعنی حدود 90 درجه سانتیگراد می‌جوشد. این به این دلیل است که اتانول و استون قادر به پیوند هیدروژنی با مولکول های آب در محلول هستند. پس از همه، آنها حاوی گروه های هیدروکسیل هستند.
توانایی پیوند هیدروژنی به آب اجازه می دهد تا تعامل بسیار قوی تری با مولکول های دیگر ایجاد کند که در غیر این صورت بدون چنین برهمکنش هایی امکان پذیر است (که آنها را بسیار قطبی می کند)، به این معنی که وقتی آب وجود دارد، تبخیر مولکول های دیگر دشوارتر می شود. بنابراین نقطه جوش محلول کاهش می یابد.
نتیجه
بنابراین اینها مواردی هستند که می توانند نقطه جوش اتانوئیک اسید را تغییر دهند. درک عوامل مختلفی که نقطه جوش را تغییر می دهند، درک اینکه چرا یک ترکیب خاص دارای نقطه جوش خاصی است را آسان تر می کند.